เป็นเรื่องดีที่มีเรื่องราวดีๆ เป็นระยะๆ ดังนั้น จึงเป็นเรื่องที่ดีที่จะช่วยขจัดความหวาดกลัวที่มีอยู่

โลกไม่น่าจะถูกโยนทิ้งไปในห้วงอวกาศเป็นเวลาอย่างน้อย 100,000 ปี อันที่จริง ดาวเคราะห์ในระบบสุริยะทุกดวงปลอดภัยสำหรับกรอบเวลานั้น ดังนั้นจึงมีข่าวดีอยู่รอบตัวคุณและดาวเคราะห์ดวงโปรดของคุณ

• บทความแนะนำ : CO2 ต้นทุนด้านสภาพอากาศของการเดินทางทางอากาศ
• บทความอื่น ๆ : visitbradenton-manatee.com

บางทีก็คุ้มที่จะสำรองสักหน่อย โอกาสที่โลกหรือดาวเคราะห์ดวงใดๆ จะถูกชนจากวงโคจรมีน้อยมาก ดังที่ฟิสิกส์ของนิวตันบอกเรา วัตถุที่เคลื่อนที่จะยังคงเคลื่อนที่อยู่เว้นแต่จะถูกกระทำโดยแรงอื่น และสำหรับบางสิ่งที่มีขนาดเท่าดาวเคราะห์ วัตถุนั้นจะต้องใช้แรงอย่างมากในการผลักดาวเคราะห์ออกนอกเส้นทาง แต่มีตัวอย่างของการสับเปลี่ยนดาวเคราะห์ในประวัติศาสตร์ของระบบสุริยะเอง หนึ่งในรูปแบบการก่อตัวระบบสุริยะที่เป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางที่สุด แบบจำลองNiceอธิบายว่าดาวเคราะห์ชั้นนอกอพยพในช่วงต้นของระบบสุริยะอย่างไร และจะสร้างความหายนะให้กับโลกที่เป็นหินชั้นใน ซึ่งอาจแทนที่หรือแม้กระทั่งกลืนดาวเคราะห์โปรโตที่เล็กกว่าเข้าไป กระบวนการ.

แต่ตอนนี้ นักวิจัยได้ทำการคำนวณเพื่อแสดงให้เห็นว่าการอพยพดังกล่าวไม่น่าจะเกิดขึ้นในอีก 100,000 ปีข้างหน้า Angel Zhivkov และ Ivaylo Tounchev จากภาควิชาคณิตศาสตร์และสารสนเทศที่มหาวิทยาลัยโซเฟียในบัลแกเรียใช้การคำนวณทางคอมพิวเตอร์เพื่อพิจารณาว่าดาวเคราะห์มีแนวโน้มที่จะยังคงมีเสถียรภาพ ความเยื้องศูนย์ของพวกมัน (วงโคจรของพวกมันแตกต่างจากวงกลมมากแค่ไหน) จะเล็ก เช่นเดียวกับความโน้มเอียง ในทำนองเดียวกัน กึ่งแกนเอก (รัศมีของส่วนที่ยาวที่สุดของวงโคจรวงรี) จะไม่เปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญสำหรับดาวเคราะห์ใดๆ

แกนกึ่งเอกของวงโคจรของดาวเคราะห์ เครดิตรูปภาพ: Sndeep81, Wikimedia Commonsแม้แต่ดาวพลูโตดาวเคราะห์แคระที่ลดระดับก็รวมอยู่ในการศึกษานี้ด้วย และแฟน ๆ ดาวพลูโตที่มิจฉาทิฐิก็ยินดีที่รู้ว่ามันมีแนวโน้มที่จะทำมากกว่าการสั่นเล็กน้อยในอีก 100,000 ปีข้างหน้าเช่นกัน

แล้วจะเกิดอะไรขึ้นหลังจาก 100,000 ปี? ยิ่งคุณไปทันเวลา การทำนายที่ยากขึ้นจะกลายเป็นเมื่อจักรวาลที่แท้จริงนั้นค่อนข้างวุ่นวายอยู่เสมอ แต่ Zhivkov และ Tounchev เชื่อว่า “ด้วยการให้เหตุผลและการประเมินเพิ่มเติมอย่างง่าย… ทฤษฎีบทสามารถพิสูจน์ได้เป็นเวลาหนึ่งล้านปี” ไม่น่าจะมีปัญหาในช่วงเวลานั้นเช่นกัน และหากคุณเป็นกังวลจริงๆ สิ่งที่ต้องทำก็คือพลังประมวลผลเพิ่มเติมบางอย่างที่เกินกว่าที่นักวิจัยสามารถเข้าถึงได้ และ “เสถียรภาพของระบบสุริยะสามารถพิสูจน์ได้ในอีกห้าพันล้านปีข้างหน้า” พวกเขากล่าว

แน่นอนว่าโมเดลไม่สมบูรณ์แบบ มันไม่ได้คำนึงถึงผลสัมพัทธภาพ และคณิตศาสตร์ถือว่าดาวเคราะห์เป็นมวลจุด ซึ่งแน่นอน ในชีวิตจริง พวกมันไม่ใช่ แต่บางทีการละเลยที่เด่นชัดที่สุดจากการคำนวณก็คือวัตถุขนาดเล็กนับล้านในระบบสุริยะ: ดาวเคราะห์น้อย ดาวหาง และทุกสิ่งในระหว่างนั้น ด้วยตัวมันเอง ผลกระทบจากแรงโน้มถ่วงของวัตถุเหล่านี้มีเพียงเล็กน้อย แต่โดยรวมแล้ว เป็นเวลาหลายพันล้านปี พวกมันสามารถกระตุกดาวเคราะห์ได้เล็กน้อย การรวมพวกเขาทั้งหมดไว้ในแบบจำลองจะเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ และงานที่มีผลตอบแทนลดลง ไม่ใช่สิ่งที่จะทำให้คุณตื่นในตอนกลางคืน

การจำลองวัตถุใกล้โลกที่รู้จักทั้งหมด ณ เดือนมกราคม 2018 ระบบสุริยะเป็นสถานที่ที่พลุกพล่าน – โชคดีที่วัตถุส่วนใหญ่มีขนาดเล็ก มีพื้นที่ว่างมากมายแยกออกจากเราและกันและกัน เครดิต: NASA/JPL-Caltechดังนั้น Earthlings, Martians และ Jovians เหมือนกัน: หายใจเข้าและสนุกกับการนั่ง อีก 100,000 ปีข้างหน้ารอบดวงอาทิตย์จะราบรื่น อย่าลืมครีมกันแดด!